8 شگرد فوق العاده برای تقویت وای فای - کانادا گردی

به گزارش، امروزه دستگاه های بی سیم (Wireless) همه جا وجود دارند؛ از لپ تاپ ها گرفته تا تلفن های هوشمند، تبلت ها، بلندگو های قابل حمل و کتابخوان های الکترونیکی. چاپگرها، دیسک های سخت و حتی لامپ ها و یخچال ها هم می توانند به یک شبکه وای فای یا بی سیم وصل شوند. بنابراین، این که سیگنال وای فای در جایی از خانه که مورد نیاز است به حداکثر برسد در بهینه کار کردن این نوع ابزار های الکترونیک اهمیت زیادی دارد. این کار با دریافت برترین سیگنال خروجی ممکن از روتر بی سیم شما آغاز می گردد. وای فای، نوعی سیگنال رادیویی است؛ بنابراین حل مسأله تا حد زیادی به حذف سیگنال هایی که تداخل ایجاد می کنند و تقویت سیگنال وای فای تا رسیدن آن به نقاط مورد نظر، برمی گردد. اگر سیگنال وای فای در قسمت های خاصی از خانه شما ضعیف است، روش هایی برای تقویت یا توسعه آن وجود دارد که بیشتر آن ها هزینه ای ندارد. در ادامه با شگرد هایی برای تقویت سیگنال های وای فای آشنا می شوید.

در بسکمک از موارد یک آزمایش ساده به شما امکان می دهد معین کنید که آیا خدمات دهنده اینترنتی (ISP) مشکل دارد یا مشکل به دامنه و کیفیت سیگنال مربوط است. با استفاده از کابل اترنت، یک لپ تاپ یا رایانه رومیزی را به روتر خود وصل و یک آزمایش سرعت مانند نمونه هایی که در وبگاه speedtest.net وجود دارند را اجرا کنید. اگر عملکرد دستگاه هنوز هم ضعیف است، در این صورت احتمالا مشکل شما عمیق تر از مواردی است که در این نوشتار سعی شده است به آن ها پرداخته گردد. اگر رایانه ای با درگاه اترنت ندارید انجام آزمایش وای فای، درست در کنار روتر معین خواهد کرد که مشکل مربوط به دامنه است یا خیر.

آنتن های روتر در پیکربندی استانداردشان برای انتقال سیگنال به صورت تقریبا شعاعی، طراحی شده اند. در حالی که ما معمولا روتر را در فاصله یک متری از پریز دیواری که به آن وصل شده است قرار می دهیم. اما منطقی تر خواهد بود اگر آن را جایی بین اتاق هایی که بیشتر از همه به سیگنال وای فای خوب نیاز دارند قرار دهیم. مشکل اینجاست که هیچ روتر خدمات دهنده اینترنتی دارای کابلی که شما برای این کار به آن نیاز دارید نیست. برای اینترنت فیبر نوری به کابل فیبر نوری نیاز است و پهنای باند استاندارد به یک کابل اترنت معمولی نیاز دارد. تهیه کابلی به طول ده متر هزینه زیادی برای شما نخواهد داشت. توجه داشته باشید مواردی هم وجود داشته است که علت ضعیف بودن سیگنال ها، خیلی نزدیک بودن روتر به رایانه بوده است.

روتر هایی که درحال حاضر از طریق ارائه کنندگان خدمات اینترنتی ارائه می شوند نسبت به چند سال گذشته عملکرد بسیار بهتری دارند، به ویژه روتر هایی که با سرویس اینترنت پهن باند کار می کنند. با این حال، روتری با نرم افزار ترد پارتی (third party) حتی بهتر از این هم عمل می کند. این روتر ها معمولا برای سامانه های بی سیم دارای ویژگی های بهتری هستند. تبلیغاتی که درمورد این روتر ها صورت می گیرد معمولا در زمینه سرعت های انتقال بالایی همانند AC1500 و AC1900 است. این بدان معناست که وقتی پهنای باند کانال های مورد پشتیبانی این روتر ها به هم اضافه می شوند، روتر با بالاترین سرعت بالقوه یعنی 1900 مگابیت بر ثانیه کار خواهد کرد. جدیدترین روتر های امروز از نسل بعدی وای فای (یعنی وای فای 6) پشتیبانی می کنند. روتر هایی با این معینات، معمولا آنتن های قدرتمندتری دارند و این به معنای سیگنال های وای فای قوی تر و قابل اطمینان تر برای خانه شماست.

تقویت کننده وای فای از مقرون به صرفه ترین و ساده ترین افزودنی ها برای رساندن سیگنال ها به دورترین نقاط منزل شماست. بیشتر تقویت کننده ها را می توان به آسانی به یک پریز برق وصل کرد. این دستگاه، سیگنال تولید شده از طریق روتر را می گیرد و آن را در مسافتی که خارج از بُرد خود روتر است تکرار می کند.

تقویت کننده ها برای از بین بردن نقاط کور مفید هستند. برای اتصال دستگاه تقویت کننده به روتر فقط کافی است دکمه WPS هر دو دستگاه را فشار دهید.

شما می توانید دستگاه را هرجایی که سیگنال وای فای، نسبتا قوی تر است قرار دهید. عموما برترین مکان، جایی بین دستگاه گیرنده و روتر است.

دقت داشته باشید که دستگاه را خیلی نزدیک روتر قرار ندهید، چون در این صورت کمک زیادی به آنتن دهی روتر نخواهد شد. بسکمک از دستگاه های تقویت کننده همراه با نرم افزاری عرضه می شوند که برترین مکان را برای دستگاه شما پیدا می کنند.

روتر ها هم مانند سایر دستگاه های الکترونیکی از یک نرم فزار پایه برای انجام وظایف خود استفاده می کنند که سفت افزار یا ثابت افزار (Firmware) نام دارد. نرم افزار مودم نیز مانند هر نرم افزار دیگری ممکن است دچار حفره های امنیتی، نقص های نرم افزاری یا مسائل دیگری گردد.

با گذشت زمان و استفاده کاربر از دستگاه، این مسائل خود را نشان می دهد و باعث ایجاد اختلالاتی در اتصال مودم به اینترنت می گردد. از این رو لازم است نرم افزارتان را به روزرسانی کنید. به روزرسانی بعلاوه می تواند ویژگی های جدیدی به مودم اضافه کند یا عملکرد های سابق آن را بهبود ببخشد.

برای به روزرسانی روتر در اولین قدم لازم است نسخه نرم افزار روتر را تشخیص بدهید. برای این منظور می توانید از نوشته های موجود روی جعبه روتر یا حتی خود روتر کمک بگیرید. بعد از تشخیص نسخه نرم افزار باید فایل مربوط به به روزرسانی را از وبگاه سازنده مودم دریافت کنید.

روتر های ما از یکی از دو باند فرکانس وای فای برای انتقال سیگنال استفاده می کنند: 4/2 گیگاهرتز یا 5 گیگاهرتز. بعضی از روتر ها دارای دو باند هستند و شما می توانید انتخاب کنید که از کدام باند فرکانس برای شبکه بی سیم تان استفاده کنید.

تفاوت اصلی بین این دو باند فرکانس در محدوده و پهنای باندی است که ارائه می دهند. بهتر است برای پوشش وای فای بیشتر، از باند 4/2 گیگاهرتزی و برای سرعت بیشتر از باند 5 گیگاهرتزی استفاده کنید.

در بین این دو باند فرکانس، باند های کمتری وجود دارند که به آن ها کانال های وای فای گفته می گردد. یک کانال وای فای واسطه ای است که از طریق آن شبکه های بی سیم ما می توانند داده ها را ارسال و دریافت کنند. علت این که بعضی از کانال ها انتخاب خوبی نیستند این است که تداخل دارند.

این تداخل باعث می گردد زمان لازم برای انتقال داده ها افزایش یابد و شما منتظر بمانید. معمولا این مشکل در نقاط پرجمعیت بیشتر می گردد. وقتی چند روتر در محیطی کوچک مانند مجتمع های مسکونی یا برج ها و کوچه ها روی یک باند فرکانسی تنظیم شده باشند سرعت و قدرت سیگنال های وای فای کاهش یافته و به شدت ناپایدار می شوند.

برترین راهکار در این شرایط، یافتن خلوت ترین باند فرکانسی در محیط اطراف و تنظیم روتر بی سیم روی آن باند رادیویی است. معمولا می توانید جزئیات استاندارد ورود به سیستم و تغییر کانال برای روتر های ISP را به صورت آنلاین پیدا کنید.

پاورلاین دستگاهی است که برای ایجاد یا توسعه شبکه محلی در یک ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد. این جعبه های کوچک، اینترنت خانگی شما را از طریق سیم کشی برق منزل تان منتقل می کنند. با استفاده از این دستگاه امکان انتقال اطلاعات بر بستر شبکه برق تا 300 متر در یک ساختمان فراهم می گردد. پاورلاین ها معمولا در بسته های دوتایی عرضه می شوند.

انتهای یکی از جعبه ها با کابل اترنت به روتر و انتهای دیگر به پریز وصل می گردد و جعبه دیگر در کنار هر دستگاهی که سیگنال کافی دریافت نمی کند قرار می گیرد. بیشتر کیت های پاورلاین مقرون به صرفه قیمت از درگاه اترنت سیمی استفاده می کنند، اما شما می توانید پاورلاینی خریداری کنید که شبکه بی سیم ایجاد می کند.

این نوع دستگاه ها در ادارات یا منازلی مفید واقع می شوند که دستگاه هایی با درگاه اترنت ندارند و روتر جایی دورتر از دستگاه ها واقع شده است. فناوری پاورلاین که عملکرد آن به سیم کشی برق منزل شما متکی است، در بسکمک از موارد بهتر از دستگاه تقویت کننده وای فای می تواند عمل کند.

شبکه مش (Mesh) جدیدترین و در حال حاضر برترین روش برای حل مسائل دامنه وای فای است. این شبکه از دو یا چند گره تشکیل شده است که در بعضی موارد با چند باند فرکانسی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند.

کیت های مربوط به این شبکه ها معمولا شامل دو یا سه دستگاه مشابه هستند؛ یکی از دستگاه ها که نقش روتر را دارد، داده ها را به سایر گره ها که به صورت بی سیم به هم متصل هستند هدایت می کند. از آنجا که شبکه با گره های موجود در آن کار می کند، اگر مسئله ای برای یکی از آن ها پیش بیاید، کل شبکه از کار نمی افتد. کیت ها به صورت اتوماتیک تشخیص می دهند که دستگاه شما باید از باند 4/2 گیگاهرتز یا پنج گیگاهرتز استفاده کند.

افزون بر این وقتی در داخل یک محیط در حال حرکت هستید، به هیچ وجه متوجه انتقال اتصال از یک ایستگاه به ایستگاه دیگر نمی شوید. مشکل اصلی درمورد این فناوری هزینه بالای آن است. کیت های شبکه مش معمولا خیلی مقرون به صرفه نیستند؛ بنابراین بهتر است به آن به چشم یک سرمایه گذاری بلندمدت نگاه کنید.

منبع: روزنامه جام جم