بازگشایی تالار رومانسک بوداپست پس از 70 سال - کانادا گردی

وقتی موزه ی هنرهای زیبا را در سال 2015 برای بازسازی تعطیل کردند، چراغ های هنر بوداپست رو به خاموشی گذاشت، ولی شرایطی مهیا شده است که صحنه هنر این شهر باز هم چراغانی گردد، چرا که موزه یک بار دیگر درهای خود را می گشاید تا بخش منحصر به فردی از ساختمان را در معرض دیدنی علاقمندان بگذارند که 70 سال پیش به روی عموم بسته شد.

همانطور که موزه هنرهای زیبا به آرامی آماده بازگشایی در ماه اکتبر می گردد، بازدیدنمایندگان از بوداپست تا عید پاک این فرصت را داشتند که پیش نمایشی از موزه بازسازی شده را دیدن نمایند. اگر چه نقاشی ها هنوز در جای خود در نمایشگاه قرار نگرفته اند، اما موارد زیادی در تالار مملو از نقاشی های دیواری رومانسک وجود دارد که می تواند هنردوستان را لبریز از رضایت کند. این تالار، برای اولین بار از زمان بمباران در سال 1945، به روی عموم گگردده شده است.

به محض این که بازدیدنمایندگان از درهای سنگی بسیار آراسته که مزین به نقش شاهان و شیران هستند، وارد تالار می شوند، همان جا متوقف می شوند، گردن های شان را افراشته می نمایند و با اشتیاق تصاویری را نگاه می نمایند که روی دیوارهای موزه نصب شده اند و گویی، متعلق به یک کاخ پادشاهی هستند. نقاشی های روغنی تقریبا 2500 متر مربع از مساحت فضا را پوشانده است و آن را به رنگ آبی سلطنتی، قرمز سیر، زرد اخرایی و سبز جنگلی درآورده است که رنگ هایی متضاد با صفحه های طلایی استفاده شده در معماری تالار هستند. در این تالار که به سبک رومانسک ساخته شده است، شخصیت های بسیاری با الهام از نمادگرایی مسیحیت و عناصر تاریخی مجار نقاشی شده اند و شما می توانید قلعه ها، قدیسین و پادشاهان مجارستانی، فرشتگان و حتی نمادهای زودیاک، گریفین ها، اژدها ها و طاووس هایی را در آن ببینید که در میان تزئینات پیچیده و فراوانی قرار گرفته اند.

علی رغم ظاهر آنتیکی که تالار رومانسک دارد (که در ابتدا برای نگهداری قالب های مجسمه های قرون وسطایی ساخته شده بود)، در اوایل دهه 1900 و به همراه بخش های دیگر موزه بنا شد؛ اما در دوران جنگ جهانی دوم و بعد از آن که بمبی به ساختمان موزه برخورد کرد، پنجره های آن برای همواره بسته شد. این بمباران نه تنها آسیب های جدی به آن وارد کرد، بلکه آن را در بلند مدت در معرض جریان آب قرار داد که ویژگی های هنری سالن را نابود کرد.

در دسامبر 2016، بازسازی این تالار به وسیله گروه بازسازی متشکل از 70 نفر شروع شد که کوشش کردند آسیب های ناشی از نفوذ آب به ساختمان و دهه ها بی توجهی نسبت به نقاشی های 100 ساله را ترمیم نمایند. اکنون دیگر این تالار فراموش شده، شکوه سابق خود را بازیافته است و بار دیگر درهای آن به روی عموم باز شده است. تا دوم آوریل بازدید از این موزه برای همه رایگان بود و اگر شما این زمان را از دست داده اید، بعد از بازگشایی مجدد آن در پاییز 2018، به قدر کافی زمان در اختیار خواهید داشت تا در اتاق های آن قدم بزنید.