میلان، قطب ناشناخته فرهنگی و هنری ایتالیا - کانادا گردی

در سفر به ایتالیا خود را به آثار باستانی رم و سواحل آمالفی (Amalfi) محدود نکنید تا جنبه کاملا تازه ای از ایتالیا را کشف کنید. میلان قطب مالی ایتالیا و یکی از مراکز مُد دنیا است که میان دامنه کوه های آلپ و رودخانه پو (Po) قرار گرفته است. آسمان خراش های شیشه ای با مناره های نوک تیزشان افق را می شکافند، مغازه ها و رستوران ها میان کانال های قرن پانزدهمی جا خوش نموده اند و موزه های هنر معاصر بر میدان های سنگفرش آنجا سایه انداخته اند.

دومو (Doumo) یا کلیسای جامع یکی از نمادین ترین بناهای میلان است. حدود پنج قرن طول کشید تا معمار گوتیک شاهکارانه ، نمای مرمر ایتالیایی، شیشه کاری استادانه و تزئینات پیچ در پیچ اش به انتها برسد. یکی از بزرگ ترین کلیساهای اروپای مدرن است و قابلیت گنجایش 20000 نفر را در خود دارد.

موسسه فُندازیونه پرادا (Fondazione Prada) محل تازهی برای به نمایش درآوردن هنر و فرهنگ معاصر برای عموم است. مجموعه از دهه 1910 در گوشه جنوبی میلان، جایی که قبلا کارخانه تقطیر بوده، واقع شده و متشکل از هفت ساختمان قدیمی به علاوه سه سازه است که تازه بنا شده اند.

موزه قرن بیستم (Museo del Novecento)، که بر میدان دومو مشرف است، شامل بیش از 4000 اثر است که هنر قرن بیستم ایتالیا را نشان می دهد. بازدیدکنندگان می توانند از تراس بزرگ موزه منظره دومو را پیش چشم داشته باشند.

گالری ویکتور امانوئل دوم (Galleria Vittorio Emanuele II) یکی از قدیمی ترین مراکز خرید دنیا است که ژوزپه منگونی (Guiseppe Mengoni) میان سال های 1865 و 1877 آن را در مرکز میلان ساخت. مرکز دارای چهار طبقه و دو گذر طاق دار است که نام نخستین شاه پادشاهی ایتالیا را بر آن نهاده اند.

تراتوریا مادونینا (Trattoria Madonnina) رستوران میلانی متعلق به اوایل قرن بیستم است که با اسباب و اثاثه قدیمی، پوسترها و خوراک های ساده، اصالت و گیرایی اش را حفظ نموده است.

ترینال میلان (La Triennale di Milano) موزه طراحی و هنری است که در پارک سِمپیون (Parco Sempione) واقع در کاخ هنر (Palazzo dellArte) واقع شده است.

بازدیدکننده ای در حال گذر از نمایشگاه طراحی برای بچه ها گیرو گیرو تندو (TDM10 Giro Giro Tondo) در ترینال میلان است.

موزه فرهنگ های مودک (Mudec) مرکزی برای تحقیقات میان رشته ای در زمینه فرهنگ های دنیا و محل ملاقات جوامع مختلف است. این مجموعه بزرگ میزبان مراسم فرهنگی متنوعی است.

میدان کلیسای جامع (Piazza del Duomo) مرکز میلان، چه از لحاظ جغرافیایی و چه از نظر منظره خوبی دارد، دارای اهمیت هنری و فرهنگی و اجتماعی، است.

پاتریتزیو، آشپز رستوران سیار اتمسفرا (ATMosfera)، به خیابان های شهر چشم دوخته است. اتمسفرا در واقع واگن قطاری است که آن را به رستوران تبدیل نموده اند. وجه تسمیه نام هم برگرفته از ATM، نام شرکت حمل و نقل عمومی میلان و فضای باز (atmosphere) است.

ناویلی (Navigli) شبکه گسترده کانال ها برای رفت و آمد است که به وسیله لئوناردو داوینچی ابداع شد تا به وسیله آن مردم و بازرگانان بتوانند به میلان بیایند.

کرسو کموی 10 (10 Corso Como) گالری ای است مختص هنر، عکاسی، مد، طراحی و نمایشگاه که کارلا سوتزانی (Carla Sozzani)، سردبیر و ناشر مد، در سال 1990 آنجا را از گاراژ به گالری تبدیل کرد.

مردم لب بندر درسنا (Darsena) (بندر تجاری قدیمی میلان که به تازگی بازسازی شده) می نشینند. اکنون این محوطه پیاده روهای تازه و فضاهای سبز دارد، به علاوه سکوهایی برای پهلو گرفتن قایق های تفریحی.

ناویلی منطقه ای معروف برای شام و شب زنده داری است.

استریا دل بیناری (Osteria del Binari) کافه-رستوران ایتالیایی تاریخی است.

اسپیریت د میلان (Spirit De Milan) رستوران و محل برگزاری تئاتر و نمایش است.