نقد قسمت اول فصل هشتم سریال بازی تاج و تخت - کانادا گردی

توجه:

ممکن است در این نوشته بخشی از داستان مجموعه تلویزیونی بازی تاج و تخت لو برود.

فصل سرانجامی مجموعه تلویزیونی بازی تاج و تخت با قسمتی شروع شد که از نظر فضای کلی تا حد زیادی به فضای آشنای همیشگی شباهت داشت. بازی تاج و تخت اصولا بیش از هر مجموعه تلویزیونی دیگری تمایل دارد لحظات نفسگیر و پراهمیت مجموعه را در میان قسمت های مختلف یک فصل پخش کند. با این وجود قسمت اول از یک نظر متمایز بود؛ شتابی خاص و توسعه نسبتا سریع تر از معمول طرح داستانی که تا حدی با عجله همراه است.

صحنه هایی که در آن سمول تارلی از مرگ پدر و برادرش به دست دنریس مطلع می گردد و پس از آن جان اسنو از هویت واقعی اش مطلع می گردد واقعا خوب از کار درآمده اند. بازیگران در این صحنه ها خوب عمل می نمایند و بویژه می توان به پیشرفت محسوس جان بردلی در نقش سمول توجه داشت که در طول مجموعه هر بار بازی های بهتری ارایه می نماید.

اتفاقات قسمت اول نویددهنده تغییراتی هستند که در پیش است. جان - سوای وفاداری اش به دنریس - نمی تواند حق حکمرانی و رابطه خونی اش با زنی که دوست دارد را فراموش کند. در مجموع به نظر می رسد این پیشرفت در طرح داستانی تا حدی با روند کلی مجموعه فرق دارد با این وجود شتاب آن در ارائه اطلاعات ضروری به نظر می رسد.

بازی تاج و تخت در فصل های ابتدایی اش مجموعه ای بود که آجر به آجر و کاملا روشمند قصه را برای مخاطب می ساخت. بخشی از لذت تماشا سریال در تعلیقی بود که از انتظار برای رخ دادن وقایع ناشی می شد. حال به نظر می رسد در قسمت اول به وضوح حرکت به سوی سرانجام مجموعه و فرصت ندادن به داستان برای بیشتر پرورده شدن حس می گردد.

بازی تاج و تخت تا حد ممکن از آخرین توانایی هایش استفاده می کند تا مجموعه را پیش ببرد؛ مجموعه ای که از منابع اصلی و اولیه چاپ شده داستانی فراتر رفته و این فراتررفتن باعث افت کیفیت شده است.

بازی تاج و تخت به عنوان بزرگترین مجموعه تلویزیونی حال حاضر دنیا مجبور است به بعضی وظایفش در قبال طرفداران عمل کند؛ وظایفی که از فصل های ابتدایی روی دوش سریال سنگینی می نماید. یکی از این وظیفه ها انتقال اطلاعات به مخاطبان به ساده ترین شکل ممکن است؛ همان اتفاقی که در گفت وگوی جان و سمول رخ می دهد. صحنه ای که بوضوح نشان می دهد نگه داشتن این بخش قابل توجه از داستان برای فصل آخر نوعی اشتباه در محاسبه بوده است.

در عین حال شاهد افزایش و تاکید بر جملات و سخنان کنایه آمیز و شوخ طبعانه هستیم که به نظر می رسد باز هم برای سریال به نوعی انجام وظیفه در قبال مخاطبان تبدیل شده است. تلاشی که برای سبک تر کردن فضای کلی مجموعه انجام می گردد اما گاهی اوقات برای کسانی که از سال 2011 مخاطب بازی تاج و تخت بوده اند تغییراتی محسوس به نظر می آیند … برای مثال می توان به صحنه اژدهاسواری جان و دنریس اشاره نمود؛ صحنه ای که اگرچه از نظر بصری بسیار خیره نماینده است اما شوخ طبعی تازه پدیدارشده دنریس در آن واقعا تعجب برانگیز است.

پ

منبع: برترین ها